باروك در معني اصلي خود عبارتست از نامنظم، مرواريد ناصاف و پرپيچ و تاب و يا غير عادي . از نظر منتقدين قرن نوزدهم معماري باروك عبارت است از معماري كلاسيك منحط بي ساختار و داراي تزئينات نمايشي زياد و عجيبو غريب. اين سبك كه در ايتاليا پا گرفت و قسمت اعظم اروپا را هم به زير پوشش خود درآورد. تقريبا از اوايل قرن 17 تا اواسط قرن 18 در بيشتر كشورهاي لاتين گسترش يافت. باروك نوعي هنر است كه در آن قواعد تناسب رعايت نمي شود و همه چيز بنا به حواس هنرمند نمايانده مي شود. اين سبك هنري داراي روحي از حركت و جنبش است كه نقطه مقابل سكون كلاسيك است. هنرمندان در باروك بر خلاف دوران كلاسيك با احساس خود حركت مي كنند و احساس را مقدم بر عقل مي دانستند. در معماري باروك ماهيت اصلي آفريده ها عبارتند از :
- ايجاد هماهنگي و هنجار درميان عناصر و مضاميني گوناگون و درهم آميخته
نشان متمايز باروك نحوه فكري و احساسي آن است. آنچه كه سيماي باروك را مشخص مي كند، بسط نوعي جهان بيني مخصوص است كه در معماري، خود را در قدرتي نو نشان مي هد؛ قدرتي كه فضاهاي مختلف را با هم مي آميزد و وحدتي شگفت انگيز از تركيب اجزايي متفاوت بوجود مي آورد. لازم به ذكر است اين نوع نگرش در تمامي رشته ها تا از هم گسيختگي ناشي از عصر صنعت باقي ماند.
- طراحي فراخ و در مقياس بزرگ در فضايي شكوهمند و ابهت انگيز
- تعبيه فضاي كلي در مركز و منظم كردن ساير فضاها به سمت آن
- به خدمت گرفتن عناصر اصلي پيكرتراشي و نقاشي و ساير هنرهاي تزئيني براي ايجاد اثري كامل
يكي از دلايل پيدايش پيكره سازي باروك نقش مقابل بين باروك و كلاسيك گرايي بود . پيكره سازي هم در نشان دادن معجزات دين مسيح كمال مي يابد و بازتابي از نوعي اشتياق براي اعجاب انگيزي است. استفاده از عناصر تزييني و نمايان كردن هر چه بيشتر فواره ها و آب نما ها در معماري باروك بسيار متداول بوده است . بعد ها اينگونه برخورد با آب و استفاده نمادين از مجسمه سازي در شهر سازي و ميادين باروك نيز مرسوم شده است .
از ديگر شاخص هاي باغ سازي و معماري باروك مي توان به موارد زير اشاره كرد:
- ايجاد هماهنگي و هنجار درميان عناصر و مضاميني گوناگون و درهم آميخته
- طراحي فراخ و در مقياس بزرگ در فضايي شكوهمند و ابهت انگيز
- تعبيه فضاي كلي در مركز و منظم كردن ساير فضاها به سمت آن
- به خدمت گرفتن عناصر اصلي پيكرتراشي و نقاشي و ساير هنرهاي تزئيني براي ايجاد اثري كامل.
